من مصداق بارز

" کاه از خودت نیست ، کاهدون که از خودته "

هستم .

بالاخره یه وقتی شد که چمدونم رو جمع کردم و

ساعت چهار بعدازظهر که نه ،

اما زدم بیرون و رفتم به سمت جنوب ؛

رو یه کاغذ نوشتم :

اینجا بودیم ، نبودید"

ماندیم ، نیامدید

"رفتیم ، برگردید

چسبوندمش جلوی آیینه کوچیک اتاقم و 

رفتم.

یکی بود از خونه زد بیرون و رفت یه سال خونه رفیقش ، بعد یه سال کار پیدا کرد و خودش خونه زندگی تشکیل داد ، یه روز تو خیابون با رفیقش داشتن می رفتن ، یه دختر خوشگلی می بینه و بهش یه تیکه میندازه ، رد که میشن ، رفیقش میگه خااااک بر سرت میدونی کی بود؟ میگه کی بود؟میگه خواهر همون رفیقی که یه سال خونه ش بودی ، ناراحت میشه ، میره دم خونه رفیقی که یه سال خونه ش بود ، می بینه رفیقش نشسته عرق خوری ، میگه : میخواستم یه چیزی بگم ، میگه بگو ، میگه : امروز تو خیابون راه میرفتم ، یه دختری دیدم بهش تیکه انداختم بعدش فهمیدم خواهر تو بود ، اومدم بگم ببخش داداش ، نمیدونستم ، رفیقش یه پیک میریزه میگه : سلامتی رفیقی که یه سال خونه م بود و خواهرمو نگاه نکرد .

هربار که پسر خاله م اینو تعریف میکنه ، میشینم ساعت ها گریه میکنم ، نشستم عرق خوردم ، اومد یه پیک رفت به سلامتی رفیقی که یه سال خونه ش بود و خواهرشو ندید .

قسم به موهای سفیدت که مدتی هم سرخ بودند
که آفتاب روزی، که آفتاب روزی، که آفتاب روزی
بهتر از آن روزی که تو مُردی خواهد تابید...

رضا براهنی

من آدم توی رویا زندگی کُنی م ، مثلا می توانم ساعت ها بنشینم و به فردا
فکر کنم یا به یک هفته ی بعد ، یا یک سال بعد ، فقط اگر بدانم قرار است
اتفاقی بیافتد . یک زمانی تصمیم بر خارج رفتن داشتم ، درس بخوانم ، یک
زمانی بود فکر می کردم نمی توانم پایم را از این مملکت کوفتی بیرون
بگذارم ، یک زمانی همه ی زندگی م را بهم ریختم برای ؟برای چه؟ یک زمان
نبوده ، همیشه همین کار را کرده م . حالا بحث اقامت است ، با پول پدر
زندگی کردن ، عشق و حال ؟ تفریح؟ نفس کشیدن بی دغدغه ؟ من آدم توی رویا
زندگی کُنی م .
قرار است تا خرداد همه چیز روبراه شود و من ؟ می ترسم ، سال دیگر همین
موقع نیستم لابد .
از یک وقتی موزیک قطع شد ، همه چیز خلاصه شد توی هایده ، توی ماشین هایده
، توی خانه هایده ، وقت همخوابگی هایده ، وقت بیداری و خواب هایده ،
سلکشن هایده ، زمزمه ی هایده ، هایده تمام این روزها توی من زندگی کرده و
می کُند . یک وقت هایی خودم خنده م می گیرد ، حرص می خورم و باز ادامه می
دهم .
بعد فکر کرده بودم هایده چطور می تواند انقدر صدایش خوب باشد و عاشق
نباشد ؟ هیچ جا حرفی نزده اند از هایده و عشقش ، صدای خوب از کجا می آید؟
این روزهایم شبیه هایده می گذرد ، حس خوب از صدای هایده بدون هیچ عشقی ،
آهنگ های عشقی زمزمه می کنم بدون اینکه عاشق باشم ، همه چیز آنقدر آرام
می گذرد که دنبالش می دوم.
دلگیرم ، به اندازه ی همه روزهایی که زندگی کرده م دلگیرم .
زود زود دلم می شکند ، قبلا همین بودم؟لابد .
یک روزهایی دست هیچ کس نیست ، خودش می رود ، خودش می ماند ، خودش می میرد .
پدر برداشته شروع کرده رُمان نوشتن ، می خواهد نویسنده شود ، همه ی زندگی
ش معتقد بوده در حقش اجحاف شده ، من؟ آدم های توی خانه را فقط نگاه می
کنم .
باید دور شوم از این ها ، این ها که دوستشان دارم، دوری آرامش می آورد .
آورده که می گویم .

من نيازم تو رو هر روز ديدنه

ثبت در تاریخ :

من دیگه هیچ وقت خوب نمیشم ، جاش مونده

خبر تازه؟ تولدمه , توي آينه هنوز پير نشدم .
بايد مثل هميشه خودمو مهمون كنم .