ميم . الف

تو نیستی



اما کَسی هست اینجا که با هیچ کَس درد دل نمی کند اما همه می دانند که دلش درد می کند . کَسی هست که بر عکس است با دوستانش غریبگی می کند و در غریبه ها به دنبال دوستانش می گردد .کَسی هست که از نزدیکانش دور است و به هرکَس که دور است نزدیک می شود.کَسی هست که به هر چیزی که در دسترس باشد دست نمی زند و فقط چیزی را می خواهد که دستش به آن نمی رسد.کَسی هست که هر کاری را تجربه می کند و بعد از هر تجربه خودش را کمتر و کمتر می شناسد.کَسی هست که روزها هیچ کاری نمی کند وشبها زندگی می کند.کَسی هست که از خودش هم می خواهد فرار کند ولی راه فراری نمی بیند.کَسی هست که در هوشیاری می خوابد و در مستی بهتر می اندیشد.کَسی هست پُر از آرزو که نا امید شده است . کَسی هست پُر از زندگی که انتظار مرگ می کشد.کَسی هست که اینجا نشسته ولی فکرش آن سوی دیوارهاست.کَسی هست که حالش از هرچه دور و بر خودش جمع کرده است بهم می خورد. کَسی هست اینجا که تنهاست و در تنهایی حالش خوب است و از اینکه در تنهایی حالش خوب است حالش بهم می خورد.کَسی هست که دیگر نیست و بودن را نسبی فرض کرده است.کسی هست که با من می جنگد و از جنگ بیزار است.کَسی هست دلش را به هر چه دارد خوش کرده و هیچ ندارد.کَسی هست که لجباز است و تسلیم نمی شود و مرا تسلیم خودش کرده است.کَسی هست که در من است و از من نیست. کَسی هست که از من بدش می آید و من از او و ما هردو یک کَس هستیم.کَسی هست که همین است و هیچ کس نمی داند او چه می خواهد و کجا است ولی همه می دانند که دلش درد می کند


پ.ن: دو روز دیگه میره!چیزی نمونده!فقط دو روز!دیگه میتونم ثانیه ها رو هم حتی بشمارم.فقط دو روز!دیگه باید مداد بردارم و روی پنجره ها شکل انتظار بکشم