ميم . الف

عاشقانه ی سه


فیروزه های کبود گیسوانم را تراش می دهی
نشانی پیوند من با تو/میان انگشت های ناراحتم
در این غریبه ها هیچ کس مثل تو آواز نمی خواند
درست نمی دانم/آیا غنچه های لبت شکفته اند؟

برگرد/حقیقت تصاویِر ذهن مرا واقعیت درک کن
برگرد /تمام گفته های مرا باز بیافرین
لمس کن تمام آنچه که سالها نقش می کنم
برگرد/همین تمام نا گفته ی من است


پ.ن:تقدیم شد به تو